قبل از اينکه در باره منشاء نژاد اکراد صحبت شود بهتر خواهد بود بدانيم چرا اين طايفه را کرد مينامند ؟ و لفظ کرد از کجاست ؟کتابهاي تاريخي جديد و نژاد شناسي قديم و جديد نظير نوشته هاي تورودان ژن Thureau.Gin درايورdriver و پروفسور مينورسکي و همچنين گزنفون سردار و معرف معروف يوناني و استرابون و سرمارک سايس و نيز کتيبه هاي آشوري از فلاتي بنام Kardaka وطوايفي بنام کورتي Kortti که ساکن آنند صحبت  ميکنند وتا با مروز که آنرا دنبال مينمايند آن سرزمين حوضه بالاي دجله و فرات و ناحيه کوه “جودي”و ميان موش ودراربکر و سرچشمه هاي زاب کبير و ضغير و کوههاي زاگروس و مردم آن را “کردان”امروزي ميدانند و اين مطلب تقريبا “مسلم شده که از چنين هزار سال باين  طرف  هيچگونه تغيير و تبديلي در ساکنان آن سرزمين صورت نگرفته است . با اين حساب گوتي ها ،کورتي ها و قردوها و بقولي که منسوب به يوناني ها است کردوئن ها بگفته ارامنه  کردوخ ها  هم يکي بوده  و همان اکراد امروزي  ميباشند.
نظامي شاعر بلند آوازه ايران ميفرمايد:

گر شد پدرم به نسبت جد	يوسف پســـر زکي محمد
گر مادر من رئيسه كـــرد	مادر صفتانه پيش من مرد

واين نظريه را دانشمند ان متبحر يچون همارتون (HOMARTON) و نولدکه (NOLDKE) و وايسباخ (WAISSBACK) تاييد نموده و ميگويند قوم کورتي که مورخان يونان قديم در جزء طوايف ماد  و  پارس نام  برده اند  همين کرد فعلي است.نوشته هاي اردشير بابکان سر سلسله  ساسانيان و ساير مورخين عرب و ايراني را دليل اين ادعا بيان ميکنند.
راسيک و دراور مستشرقين معروف اين منظور را چنين بيان ميکنند (در طول تاريخ تا آنجا که بيش از سه هزار سال به عقب برميگردد. در هر جا به نامهاي گوتي يا کورتي ، خالدي الکردي ،کاردا ، کار توخي، سيرتي غوردياي ، غوردوئه تي ، کارتاوايه ، کارداک ،……. برميخوريم بايد بدانيم همه آنها اجداد کردهاي امروزي را تشکيل مي داده اند و همين نام را به سرزمين خود که عبارت ازهمان مناطق فوق الذکر باشد داده اند ).ا.م دياکو نوف در کتاب تاريخ ماد مينويسد: واژه کوتي فقط در هزاره سوم و دوم قبل از ميلاد معني و مفهوم داشته است و بيک گروه معيني اطلاق ميشده که در مشرق و شمال غربي لولوبيان (سراسراراضي که از درياچه اورميه تا بخشهاي علياي رود ياله ممتد بود ، گفته ميشد که همان ناحيه شهرهاي کنوني مياندواب و بانه و سليمانيه و ذهاب و سنندج است)ودر خاک آذربايجان کنوني و کردستان زندگي ميکردند ودر هزاره اول قبل از ميلاد همه “اورارتوئيان” و مردم “ماننا” و”ماد” را”کوتي”ميناميدند و فقط گاهي در کتيبه هاي نظير کتيبه “سارگوم دوم” مادهاي ايراني زبان از “کوتيان”مشخص و ممتاز گشته اند.
عده اي  دربعضي ازکتابها به استنادقرآن کريم درموردطوفان نوح  وبساحل رسيدن کشتي حضرت نوح درکنارکوه “جودي” مي نويسندهمان زمان اقوامي که دراطراف همين کوه زندگي مي کرده اند،گوتي نام داشته اند و نام خود راهم بدان داده بوده اند که امروز با تغيير لفظ گوتي،جودي شده است.
“ابن قتيبه”درکتاب “عيون الاخبار”مينويسد:اولين آبادي که ÷س ازطوفان نوح ساخته شده”بقردي”بودکه نامش درسوق الثمانين است ووجه تسميه آن چنين است”نوح چون ازکشتي بيرون آمدآنجارابنانهادوبراي هريک از مرداني که باوي به کشتي پناه برده بودند خانه اي ساخت وچون هشتادنفربودندآنجارا”سوق الثمانين”خواندند.
نظريه  ديگردراينباره متعلق به فون لوشان است”مي گويددر2500 سال قبل ازميلاد آريائيها به ايران آمده اندوقسمتي ازآنها به فارس رفته ودسته ديگربه کوههاي زاگروس رفته  وطايفه طايفه شده  بنامهاي  لولو،گوتي، کوسي،مانائي ،کاردوس،خالدي،کاردو وماد معروف شده اند.
باتوضيحات فوق ومدارک وآثارموجود و کشف شده ميشود بااطمينان گفت که براي تاريخ کرد وسابقه آن ميتوان تاچند هزارسال پيش ازميلاد به عقب برگشت که بقول دکتر”سپايرز”اين رقم تاشش هزارسال قبل ازميلادبه عقب برمي گرد دو تابه آنجا ميرسدکه  نخستين دوره به سال 3600قبل  از ميلادختم مي شود که سلطنت “نارامسين” پسر”سارگون اول” پادشاه ” اکد ” بدست “گوتي”ها يا اکراد”آراراتي”منقرض گرديد و سلاطين کردبيش ازدوقرن برسرزمين “سومر،اکد وعيلام”هم جزومتصرفات سلطنت “گوتي” يا اکراد قرارگرفت با توجه به يک چنين ماخذي است که نتيجه گيري اين امرکه سابقه وجود سلطنت وحکومت دراکراد حکمراني آنان(اکراد)درسرزمينهاي جغرافيايي خودشان مربوط به خيلي پيش ازاين تاريخ است،کاملا منطقي وعلمي مي نمايد.
چنانکه ماازپادشاهي بنام “سيراب” خبرداريم که پادشاه شاخه اي ازاکراد “لولوم ها”بود که خيلي پيش ازتاريخ  قتح  سومر”سومرواکد”بوده  ونوشته هاي مختلفي هم که به آن اشاره کرده انداين نظريه را تائيد ميکنند، که البته ناقض نظرياتي نظير اينکه ميگويند :قديمترين اثري که نام “کرد” بميان آمده کتيبه “وارادنز”مربوط به 2272قبل ازميلاداست، نمي شود بلکه مکمل وياتصحيح کننده آنها ميتوانند باشند.چنانکه باتوجه به اشاره “تورودانژن”Thuresll-Dangin که موردتائيدباستان شناسان ومحققين اين رشته است مطلب بيشترموردقبول قرار ميگيرد.
دکترسپانيررسابقه اين امر راتا شش هزارسال قبل ازميلاد درکوههاي زاگروس تشخيص داده  ميگويد”تاريخ ملتي کهن ترازکرد دراين سرزمين نشان نمي دهد”.
درباره لفظ کرد وطايفه اکراد،کتاب ايران باستان هم نظريه جالبي ازقول استرابون نقل ميکند که بنوبه خود قابل توجه است وآن اينکه عده اي ازجوانان پارسي را طوري تربيت ميکردند که درسرما و گرما وباران وبرف بردبار و ورزيده باشند وبه حشم داري درهواي آزادبپردازند وازميوه هاي جنگلي بخورند،اين دسته ازجوانان را کردک Kardak يعني مرد جنگي دليرمي ناميدند.
اين گفته استرابون خواننده را بياد چگونگي تربيت جوانان اسپارتي يونان مي اندازد که درزمان باستان عمل ميشده  وشباهت زيادي با اين نوع تربيت کارداکها دارد،حال کداميک ازديگري اقتباس کرده بوده، معلوم نيست.